پنجشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۳ |۲۷ ربیع‌الثانی ۱۴۴۶ | Oct 31, 2024
کد خبر: 1197717
۱۰ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۵۱
گریه

حوزه/ گریه از مختصات انسان است. حیوانات گریه نمی‌کنند. گریه مظهر شدیدترین عواطف و احساسات اولاد آدم است که همیشه با نوعی رقّت قلب و هیجان همراه است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام اکبر مظفری در کانال خود به انتشار مطالبی با عنوان «الو سلام حاج آقا» پرداخته که تقدیم نگاه شما خواهد شد.

- سلام بفرمایید.

+ حاج آقا گریه چه حالتی در انسان است؟

- گریه از مختصات انسان است. حیوانات گریه نمی‌کنند. گریه مظهر شدیدترین عواطف و احساسات اولاد آدم است که همیشه با نوعی رقّت قلب و هیجان همراه است.

+ گریه معلول درد، رنج و ناراحتی نیست؟

- گریه علل و اقسام مختلفی دارد که یکی از اقسام آن گریه بر درد و رنج ناشی از آسیب‌های روحی و جسمی است.

یکی دیگر از اقسام گریه، گریه از سر شوریدگی و عشق است. به هنگام این نوع گریه است که انسان بیش از هر حالت دیگری خودش را فراموش کرده و در محبوبش ذوب می‌شود.

+ گریه بر امام حسین (ع) از این جنس است؟

- بله؛ گریه بر سیدالشهدا بیانگر عشق و احساسات پاک مردمی است که در قبال محبوب و معشوق‌شان بی‌تابی می‌کنند.

راز بقای نهضت حسینی در این است که این نهضت هم از ناحیه عقل و منطق حمایت می‌شود و هم از ناحیه احساسات و عواطف. امام حسین (ع) به واسطه نهضت حماسی، شهادت قهرمانانه‌ و شخصیت عالیقدرش مالک میلیون‌ها قلب عاشق و عواطف جوشان است.

+ فلسفه گریه بر امام حسین (ع) چیست؟

- تهییج احساسات عمومی علیه ظلم و ذلت، شمر و یزیدهای زمانه فلسفه گریه بر سیدالشهداست.

در شرایطی که حسین (ع) به صورت یک مکتب و نشانه راه و روش اجتماعی معین و نفی کننده راه و روش معین درآمده، یک قطره اشک ریختن و بلکه تظاهر به اشک ریختن برای او، اعلام وابستگی به راه و هدف او و فریاد بیزاری از دشمنان اوست که در همه اعصار و دوران‌ها به شکل‌های مختلف حضور دارند. در واقع اشک ریختن برای امام حسین (ع) یک نوع مبارزه است. مبارزه‌ای که تا اعماق جان‌ها نفوذ کرده، احساسات و عواطف را جریحه‌دار نموده و به عزاداران رنگ حسینی بخشیده است.

+ گریه بر امام حسین (ع) چه اثر و ثمری دارد؟

- امام حسین (ع) قهرمان مبارزه با ظلم و ذلت و پرچمدار عزت و فضیلت‌های انسانی و اسلامی است. گریه در رثای او، دمیدن روح حماسی در کالبد عزاداران او و برانگیختن احساسات حق‌طلبانه آنهاست. در واقع گریه بر حسین (ع) هماهنگی با روح او، شرکت در حماسه او، حرکت در مسیر موج او و زنده نگاه داشتن هدف اوست.

+ چگونه شرکت در حماسه اوست، وقتی در رثاء و مرثیه‌ها ردی از حماسه نیست؟

- این اشکال به برخی از شاعران و ذاکرن حسینی وارد است. آنها بعضا به گونه‌ای شعرسرایی و مرثیه‌خوانی می‌کنند که گویا برای فردی بیچاره و قابل ترحم عزاداری می‌کنند. در حالی که حسین (ع) و یارانش مظهر حماسه و از بزرگترین قهرمانان تاریخند. رثای آنها باید احساسات قهرمانانه رو برانگیخته و به تشدید روح حماسی عزاداران بیانجامد.

+ ممنون حاج آقا

برداشتی از کتاب: قیام و انقلاب مهدی علیه السلام از دیدگاه فلسفه تاریخ و مقاله شهید، (فلسفه گریه بر شهید)، تالیف: متفکر شهید استاد مرتضی مطهری (ره)

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha